Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει την εισαγωγή των στερεών τροφών παράλληλα με τη συνέχιση του μητρικού θηλασμού μετά την ηλικία των έξι (6) μηνών.

Λόγω των αυξανόμενων ενεργειακών και διατροφικών αναγκών του βρέφους είναι απαραίτητο να εισαχθούν οι στέρεες τροφές στο διαιτολόγιο του, ώστε να καλυφθούν οι νέες ανάγκες του. Τελευταία γίνεται και πάλι επιστημονική συζήτηση για εισαγωγή στερεών τροφών από τον τέταρτο-πέμπτο μήνα. Τον έκτο με όγδοο μήνα τα στερεά γεύματα είναι δύο με τρία (2-3) την ημέρα. Μετά το έτος μπορούν να προστεθούν και ένα-δύο (1-2) μικρογεύματα, ανάλογα με τη διάθεση του παιδιού. Η σειρά εισαγωγής και το είδος των τροφών δεν έχουν απαραίτητα τόση σημασία και εξαρτάται από τις διατροφικές συνήθειες των λαών και της οικογένειας. Η χορήγηση των στερεών τροφών πρέπει να γίνει σταδιακά. Το σημαντικότερο όλων είναι να εξασφαλισθεί η συνολική επάρκεια των θρεπτικών συστατικών, η κατάλληλη και υγιεινή προετοιμασία του γεύματος και η κατάλληλη μορφή της τροφής σε σχέση με το αναπτυξιακό στάδιο του βρέφους.

Συνηθισμένα Προβλήματα

Άρνηση Τροφής

Η εισαγωγή των στερεών τροφών μπορεί να συνοδευτεί από ποικίλες αντιδράσεις του παιδιού. Αρκετά παιδιά αρχίζουν να τρώνε γρήγορα μεγάλες ποσότητες. Άλλα παιδιά προσαρμόζονται σε αυτήν την αλλαγή αργά και χρειάζονται ενθάρρυνση ώστε να αποδεχτούν και να φάνε ικανοποιητικές ποσότητες στερεών τροφών. Ακόμη και όταν αρνούνται τις νέες τροφές, οι γονείς πρέπει να διασφαλίζουν ότι, χωρίς άγχος προσφέρουν τροφή σε ποικιλία γεύσεων στον κατάλληλο χώρο (π.χ καρεκλάκι φαγητούν, καρότσι περιπάτου σε σχεδόν κάθετη θέση).

Ο χρόνος για το γεύμα θα πρέπει να είναι συγκεκριμένος, αρκετός αλλά όχι μεγάλος. Τα πολύ παρατεταμένα γεύματα κουράζουν όλους. Το γεύμα των στερεών τροφών μπορεί να συμπληρώνεται από θηλασμό. Μετά από μερικές εβδομάδες τα παιδιά αρχίζουν να προσαρμόζονται και να αποδέχονται καλύτερα τις στερεές τροφές. Τότε είναι πιθανό να αντικαταστήσουν και κάποια γεύματα θηλασμού.

Άγχος Αποχωρισμού - Ύπνος

Ο ύπνος των παιδιών μετά την ηλικία των έξι (6) μηνών συχνά επηρεάζεται από ένα φυσιολογικό αναπτυξιακό στάδιο των βρεφών. Πρόκειται για το άγχος αποχωρισμού.

Τα παιδιά στην ηλικία αυτή συνειδητοποιούν ότι η μητέρα τους είναι ένα πρόσωπο διαφορετικό από εκείνα και βιώνουν με άγχος αυτόν τον αποχωρισμό. Κλαίνε με τους ξένους ή καμιά φορά και με αγαπημένα πρόσωπα της οικογένειας και συχνά δυσανασχετούν χωρίς τη μητέρα τους. Δεν είναι σίγουρο ακόμη ότι θα την ξαναδούν και θέλουν ανα πάσα στιγμή να βεβαιώνονται ότι είναι κοντά τους. Συχνά ξυπνούν την νύχτα για να επιβεβαιώσουν ότι είναι εκεί.

Η ανταπόκριση των γονιών σε αυτά τα συχνά ξυπνήματα βοηθά τα παιδιά να ανακουφίσουν το άγχος τους και να ξεπεράσουν ομαλά αυτή τη φάση ανάπτυξης. Οι γονείς είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι πρόκειται για κάτι φυσιολογικό και αναμενόμενο και ότι ο ψύχραιμος χειρισμός του θα βοηθήσει το μωρό τους να το ξεπεράσει πιο γρήγορα.

Πηγή: Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού